Oduncu ile Kartal

Oduncu ile Kartal Masalı

Bir zamanlar, av sezonunun başlamasıyla avcılar ormanda gezintiye çıkmış. Avcılar, ormana vardıklarında hemen bir tuzak kurmuşlar. Ormanın derinliklerinde, heybetli ve asaletli bir kartal yaşıyormuş. Bu kartal, avcıların tuzağına yakalanmış. Gün boyu çırpınmış, kurtulmaya çalışmış ama nafile. Tuzak, onu sıkıca tutmuş.

O gün, bir oduncu tesadüfen oradan geçiyormuş. Oduncu, kartalı tuzakta görünce gözlerine inanamamış. Kartalın kanatlarının büyüklüğü, gözlerinin keskin bakışı, asil duruşu, onu derinden etkilemiş. Kartalı tuzaktan kurtarmak için büyük bir çaba göstermiş ve sonunda onu özgürlüğüne kavuşturmuş. Kartal, yeniden gökyüzüne yükselmiş ama bu iyiliği asla unutmamış.

Günler geçmiş, oduncu yine ormanda işlerini yapıyormuş. Yorulmuş ve yaşlı, çürük bir ağacın dibine oturmuş. Kartal, uzaktan oduncuyu gözlemliyormuş. Ağacın tehlikeli olduğunu, her an düşebileceğini fark etmiş. Oduncuyu oradan uzaklaştırmak istemiş ama nasıl yapacağını bilememiş. Birden aklına bir fikir gelmiş ve hızla oduncunun başındaki külâhı kaptığı gibi uçmuş. Oduncu, şaşkınlıkla kartalın peşine düşmüş. Kartal, oduncuyu güvenli bir mesafeye getirdikten sonra külâhı yere bırakmış.

Oduncu, külâhını almak için eğildiğinde, arkasında büyük bir gürültü duymuş. Geriye dönüp baktığında, dibinde oturduğu ağacın çöktüğünü görmüş. O an, kartalın hayatını kurtardığını anlamış. Gözleri dolmuş ve “Demek bu kartal benim külahımı boşuna almamış, beni kurtarmak istediği için külahımı almış” demiş.

Çiftçi, Kartal’a teşekkür etmiş, “Ben de bu iyiliğini asla unutmayacağım!” demiş.

Çiftçi ile Kartal o günden sonra dost olmuşlar, dostlukları herkese örnek olmuş.

Masaldaki ders: İyilik her zaman iyidir. İyiliğin ve minnettarlığın ne kadar güçlü bir duygu olduğunu asla unutmayalım.